หลังจากเลิกเล่น ชาร์ลส์ ก็มีส่วนร่วมในการฝึกสอนและได้รับแต่งตั้งเป็นผู้จัดการของ เฮเรฟอร์ด ยูไนเต็ด ในปี พ.ศ. 2514 นอกจากนี้ เขายังทำหน้าที่เป็นแมวมองให้กับ ยูเวนตุส และได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้อำนวยการของ ลีดส์ ยูไนเต็ด ในปี พ.ศ. 2529 ความสำเร็จของ ชาร์ลส์ ในฐานะผู้เล่นและทูตฟุตบอลทำให้เขาได้รับเกียรติและรางวัลต่างๆ มากมาย รวมถึงการได้รับการเสนอชื่อเข้าสู่หอเกียรติยศกีฬาแห่งเวลส์และหอเกียรติยศฟุตบอลอิตาลี เขาได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนึ่งในนักฟุตบอลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของฟุตบอลเวลส์และอิตาลี และมรดกของเขายังคงเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้เล่นและแฟนบอลรุ่นต่อรุ่น